Wydawca treści
Hodowla lasu
Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.
Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.
Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Mają one stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu. Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew.
Przeczytaj więcej na stronie lasy.gov.pl.
Odnowienia naturalne i sztuczne
Odnowienia dzieli się na sztuczne i naturalne. Sztuczne polegają zazwyczaj na sadzeniu sadzonek lub wysiewaniu nasion przez leśników. W odnowieniach naturalnych – młode pokolenie drzew powstaje samoistnie pod osłoną drzewostanu lub niedaleko od niego.
Odnawiając las w sposób sztuczny ważne jest, aby powierzchnia była do tego odpowiednio przystosowana. Związane jest to głównie z wymaganiami poszczególnych gatunków, które będą sadzone. Stosuje się więc:
-
Odnowienie pod osłoną drzew, czyli siew lub sadzenie ma miejsce pod drzewostanem, który ma zostać poddany usunięciu,
-
Odnowienie pod osłoną krzewów, mające na celu wykorzystanie ich jako osłony dla wprowadzanych gatunków drzew, wrażliwych na zmieniające się warunki atmosferyczne,
-
Odnowienie na powierzchni otwartej
W 10-leciu 2001-2010 na terenie Nadleśnictwa Szprotawa odnowiono łącznie prawie 1008 ha na powierzchniach otwartych zaś pod osłoną drzewostanu – 276 ha. Naturalnie odnowiły się drzewostany na obszarze 26 ha.
Pielęgnacja gleby i czyszczenia
W celu zapewnienia lasowi odpowiednich warunków do odnowienia naturalnego, stosuje się pewne działania polegające na przygotowaniu podłoża. Do takich prac należy miedzy innymi spulchnianie gleby pod osłoną drzewostanu w miejscach, gdzie spodziewany jest duży urodzaj nasion, a także rozluźnianie drzew, aby doprowadzać do nich odpowiednią ilość światła.
W 10-leciu 2001-2010 w Nadleśnictwie Szprotawa poddano pielęgnacji łącznie 1826,19 ha gleby. Dokonano również cięć pielęgnacyjnych, określanych jako „czyszczenie wczesne" – w okresie uprawy oraz „czyszczenie późne" – w okresie młodnika. Czyszczenie wczesne w nowo zakładanych uprawach wykonano na ponad 1552 ha, zaś czyszczenie późne – na ponad 1571 ha. Plan Urządzania Lasu na lata 2011-2020 przewiduje wykonanie zadań o porównywalnej wielkości.
Nasiennictwo i selekcja
Z hodowlą lasu wiąże się również selekcja drzew, czyli wybór drzewostanów lub pojedynczych drzew o najlepszych cechach jakościowych, zdrowotnych i przyrostowych.
W Nadleśnictwie Szprotawa podstawową bazą pozyskania nasion do zakładania upraw są gospodarcze drzewostany nasienne. Według stanu na początek 2013 roku, zajmują one powierzchnię 192,64 ha. Główną bazę nasienną stanowią drzewostany sosnowe i dębowe.
Szkółka leśna
Na terenie Nadleśnictwa Szprotawa znajduje się również szkółka leśna o powierzchni 9,71 ha, na której prowadzi się uprawę sadzonek drzew i krzewów do około 20 gatunków. Większość z nich to podstawowe gatunki lasotwórcze, takie jak: sosna, dąb, buk, modrzew i olsza czarna.
Produkuje się tutaj średnio ok. 1,2 milionów sadzonek, a uprawa realizowana jest zarówno na potrzeby własne Nadleśnictwa, jak i dla mieszkańców regionu do zalesienia gruntów porolnych w ramach Krajowego Programu Zwiększania Lesistości Kraju.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Walory turystyczne
Walory turystyczne
Rezerwaty, stanowiące ostoję dla wielu chronionych gatunków roślin i zwierząt, ponad 750-letni pomnik przyrody, będący najstarszym drzewem w Polsce czy liczne formy ochrony przyrody, które zadziwią każdego entuzjastę natury – to tylko niektóre z walorów przyrodniczych przemawiających za odwiedzeniem terenów należących do Nadleśnictwa Szprotawa.
Nadleśnictwo Szprotawa w swoim zasięgu posiada wiele cennych przyrodniczo i kulturowo form ochrony , które powinien zobaczyć każdy, kto choć w najmniejszym stopniu interesuje się naturą. Warto zaznaczyć, że do wielu miejsc prowadzą wyznaczone szlaki przyrodnicze i ścieżki rowerowe.
Unikatem w skali kraju, który trzeba zobaczyć będąc na terenie Nadleśnictwa Szprotawa jest dąb szypułkowy „Chrobry", którego wiek szacuje się na ponad 750 lat. Ten niesamowity pomnik przyrody rośnie w niedaleko rezerwatu „Buczyna Szprotawska" w Borach Dolnośląskich, w okolicach wsi Piotrowice i swoim okazałym wyglądem wzbudza podziw i zapiera dech w piersiach.
Zobacz ciekawostki dotyczące tego dębu.
Trzeba również wspomnieć o rezerwacie przyrody „Buczyna Szprotawska", będącym największym rezerwatem podlegającym RDLP w Zielonej Górze, zamieszkiwanym przez niezwykle rzadkie zwierzę, jakim jest popielica.
Inne miejsca, które warto odwiedzić to:
- rezerwat przyrody "Annabrzeskie Wąwozy",
- zespół przyrodniczo - krajobrazowy "Park Słowiański"
- Dolinę Bobru, Wzgórza Dalkowskie, Dolinę Brzeźnicy, Dolinę Szprotawki oraz Bory Dolnośląskie, zaliczane do Obszarów chronionego krajobrazu,
- Dolinę Dolnej Kwisy, Buczynę Szprotawsko - Piotrowicką, Borowicę, Małomickie Łęgi, Stawy Przemkowskie i Bory Dolnośląskie, które są obszarami podlegającymi ochronie sieci Natura 2000,
- A ponadto Użytki ekologiczne, takie jak Sowie Bagno, Żurawie Bagno i Łabędzie Stawy.
Teren Nadleśnictwa Szprotawa posiada bardzo dobrze rozwiniętą sieć szlaków rowerowych:
- Czerwony – pomiędzy Przemkowem a Lesznem Górnym,
- Zielony – Przemków – Bytom Odrzański,
- Żółty – Szprotawa – Czerna,
- Niebieski – Przemków – Piotrowice,
- Niebieski im. Gepperta – Szprotawa – Buczek,
- Zielony – Nowa Sól – Żagań (przez Bożnów).
Przez teren Nadleśnictwa przebiegają również liczne szlaki piesze, zaproponowane przez PTTK w Żarach, łączące tematycznie zarówno zwiedzanie ciekawych miejsc ze względu na bogactwo przyrodnicze, jak i związanych z historią tego regionu. Poszczególne szlaki to:
- Szlak północny, Szprotawa – Witków, Siecieborzyce, Długie, Henryków, o długości 50 km,
- Szlak żółty Laubego, Szprotawa – Sucha Dolna – Bobrowice, o długości 17 km,
- Szlak zielony, Żagań – Rudawica – Małomice – Szprotawa, o długości 76,5 km,
- Szlak czerwony, od parkingu, od Szprotawki do rezerwatu „Buczyna Szprotawska" , o długości 1,5 km,
- Szlak granatowy, Leszno Dolne – do rezerwatu „Buczyna Szprotawska", o długości 3 km,
- Szlak czerwony, Śliwnik – stawy Bobrowickie – Bobrowice, o długości 12 km,
- Szlak żółty, Szprotawa – Zielona Góra, o długości 40 km,
- Szlak czarny, Żary – Żagań o długości 21 km.