Wydawca treści
Ochrona lasu
Jednym ze sposobów zabezpieczenia upraw leśnych przed zwierzyną jest grodzenie. Fot. Jerzy Wilanowski
Żółciak siarkowy. Fot Jerzy Wilanowski
Soplówka. Fot. Jerzy Wilanowski
Nadleśnictwo Szprotawa posiada opracowany „Sposób postępowania na wypadek powstawania pożaru lasu". Fot. Jerzy Wilanowski
Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.
Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:
- biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne);
- abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury);
- antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).
Przeczytaj więcej o ochronie lasu.
Największe znaczenie na stan lasu mają owady, grzyby oraz zamieszkujące las zwierzęta, dla których jest on naturalnym środowiskiem życia i zdobywania pożywienia. Ekosystem leśny kształtowany jest zarówno przez pożyteczne dla lasu rośliny i zwierzęta, ale i mające wpływ na jego stopniową degradację. Widoczne jest to w występowaniu wyżej wymienionych zagrożeń, które zaburzają jego prawidłowe funkcjonowanie.
Szkody biotyczne są dokonywane poprzez masowe pojawianie się owadów, żerujących na liściach lub osłabionych drzewach.
Szkodnikiem upraw jest szeliniak sosnowiec. Zagrożenie jakie stwarza ten owad nie jest duże, lecz sporadycznie, w celach kontrolnych wykładane są pułapki klasyczne.
Szkodniki wtórne spotykane na terenie lasów Nadleśnictwa to: przypłaszczek granatek, którego zagrożenie sprawdza się poprzez zastosowanie drzew pułapkowych, opiętek dębowy czy kornik drukarz.
Do czynników biotycznych zalicza się również patogeniczne grzyby, powodujące szkody w uprawach leśnych i młodnikach. Należą do nich przede wszystkim opieńki sosnowe i huba korzeni.
W celu ograniczenia szkód powstających na skutek działań leśnej zwierzyny, stosuje się różne metody ochrony młodych sadzonek - grodzenie, osłonki, smarowanie repelentami.
Nadleśnictwo Szprotawa zaliczone jest do I kategorii zagrożenia pożarowego. Niestety ciągle występują przypadki bezmyślnego wypalania traw czy nawet celowe podpalanie drzewostanów.
Nadleśnictwo posiada opracowany i corocznie aktualizowany „Sposób postępowania na wypadek powstawania pożaru lasu". Dokument ten zawiera zasady działania pracowników Nadleśnictwa w razie powstania pożaru oraz określa współpracę z jednostkami PSP.
W ramach edukacji lokalnej młodzieży organizowane są spotkania i konkursy ze znajomości zasad ochrony lasu przed pożarami.
Poważny problem stanowi także zaśmiecanie terenów leśnych. Obserwuje się również sporadyczne przypadki kłusownictwa oraz kradzieży drewna do celów opałowych.
Materiały do pobrania
Najnowsze aktualności
„Chrobry” - wiosna 2018
„Chrobry” - wiosna 2018
Od pożaru dębu „Chrobry” minęło już ponad trzy lata.
Zdarzenie miało miejsce 19 listopada 2014 r. Ogień podłożony był we wnętrzu drzewa (pień jest pusty od środka), a następnie przeniósł się przez otwory po usuniętych w latach poprzednich, suchych konarach na stronę zewnętrzną pnia oraz koronę. W związku z powyższym opalona została zarówno zewnętrzna strona pnia jak i jego środkowa część.
W minionym okresie wegetacyjnym, ulistnienie rozwinęło się prawidłowo jedynie na ¼ głównych konarów na których nie zaobserwowano zewnętrznych oznak chorobowych (ubytki kory, owocniki grzybów). Pozostała część korony drzewa była martwa, pozbawiona całkowicie ulistnienia. Na martwych konarach występowały ubytki kory oraz owocniki grzybów – huby siarkowej oraz ozorka dębowego, co jest oznaką postępującej martwicy drewna.
Na dzień dzisiejszy statyka drzewa jest prawidłowa, aczkolwiek przechodzący nad Polską w dniach 5-6 października ubiegłego roku orkan Ksawery, również nie oszczędził dębu „Chrobry”. Na skutek porywistych podmuchów wiatru obłamał się jeden z obumarłych, a tym samym kruchych konarów.
Optymistycznym sygnałem jest fakt pojawienia się pąków, na żywej części konarów, które pozwalają z nadzieją mówić o tegorocznej przyszłości drzewa.
Ostatecznie - kondycję drzewa będzie można ocenić w maju – po całkowitym rozwoju ulistnienia.
Na temat przyszłości dębu „Chrobry”, podobnie jak na temat każdego innego organizmu żywego, ciężko jest rokować. Drzewo przeżywszy 750 lat pokonało wiele przeciwności losu. Pozostaje więc jedynie mieć nadzieję, że i tym razem wyjdzie z tej opresji zwycięsko. Dąb pozostaje obiektem troski leśników oraz lokalnej społeczności, w tym jej najmłodszych przedstawicieli.
Tekst: Tomasz Śmigielski
